kooiker's keus

kooiker's keus
boerenswalmen | fijne neus

dinsdag 2 september 2014

opeens ben ik gewoon vermoeid en denk ik dat er een stilte is gevallen in ons land/

over de dichter/schilder Lucebert
//de heer van Gortel gaf geen antwoord. Hij had daar gewoon geen zin meer in omdat hij van mening was dat hij alles goed en terzake had uitgelegd. De heer van Gortel streek eens met de rug van zijn hand over zijn linkerwang, een teken voor de bode dat het tijd werd om eens flink te staan hoesten in  het gangpad. De Heer van Gortel was rechter aan de balie te Haarlem en hij had zijn trein naar Overveen vanmorgen ook al gemist omdat er een onenigheid was ontstaan tussen zijn vrouw en zijn oudste zoon betreffende de schulden die de laatste had gemaakt in het casino. Die zoon van hem...jaaah, zou die nu een keer willen deugen of werden de zonen in het saligh Kennemerland nooit volwassen en zelfstandig? Hij schudde zijn hoofd tegen de advocaat van de verdachte in de strafzaak omtrent Ineke de Wit, een bekend Haarlems fotomodel dat meende dat zij was aangerand door haar fotograaf die thans in de rechtbank als verdachte was opgeroepen. De heer van Gortel gaf een harde klap met zijn hamer op de tafel waar hij achter was gezeteld tesamen met de griffier van dienst, hij vroeg om stilte en verklaarde toen luid en duidelijk: "op deze manier, meneer Haantjes, komen we er allemaal niet meer uit. Als U zo weigerachtig blijft om op de vragen van de rechtbank te antwoorden dan zal ik nog gedwongen zijn U op te laten sluiten in het cachot. Dat is voor U niet leuk en evenmin voor de Staat der Nederlanden want dan wordt U vanzelf duurzaam kostendragend. De zitting wordt verdaagd tot over drie weken", zo oordeelde hij op hoge toon en hij gaf daarbij een korte tik met de hamer op de tafel, die glanzend en leeg hem aan te staren leek.

hedenmiddag: geweest GGZ man van Ingeest/"wat nu, watnu?" zei Pichegrue | unverbintlichkeit

tulporchidee van digituin, een mooie tuinplanten site uit den Belgique/in onze tijd zijn de mensen nogal chique


in het mysterie van het werk van Paul Klee heb ik tot heden toe het meest mijn rust gevonden, het brengt verkoeling voor de scherpe blik die ik doorgaans nog af en toe kan hanteren, wij zijn als mensen tenslotte niet alleen begiftigd met gezond verstand waarop de wijsheid rusten kan maar ook met een behoorlijke lading aan gevoelsmatige elementen, omdat wij gedurende vele jaren als het ware aan de achterzijde van de maan verborgen werden gehouden en dit gigante gratiele schijfdeel met die woeste winden en zijn krachten voor de aarde ook uit en te na hebben bestudeerd is er sprake van een vorm van uiteenlopende gedachteninhouden en gevoelsmomenten waarvan ik hoop dat er meer eenheid gestalte in kan krijgen en in harmonieuze evenwichtigheid verschijnen mag, het is er soms zoals dat heet vrij hectisch toegegaan/ 

//maar nu, hoerah, heb ik een nieuwe baan, de GGZ-etter is hem aan mij komen bezorgen, wij hebben ongeveer gedurende een dik half uur met elkaar en met Dd gesproken, er was sprake van divergentie van benadering en begrip, de beste Bas vertoonde geen tekenen van bezorgdheid of overmatige belangstelling,   veel nabijheid komt er doorgaans niet bij zo'n gesprek kijken, dan moet je namelijk oppassen met de dames en heren van de geestelijke vrijheid blijheid gedachtengoedigheden want dan kunnen zij gaan denken: die man daar, ja die ken ik goed, het is maar dat hij te dichtbij gekomen is naar onze smaak/ 

over symbolisme in de techniek om met vorm en kleur toch een "iets" te vertellen dat blijvend is

https://www.facebook.com/ajax/entstream/embed?url=https%3A%2F%2Fwww.facebook.com%2Fvideo.php%3Fv%3D657648814331841%26set%3Dp.657648814331841%26type%3D1&source=6

Om jullie erop te wijzen hoe wonderlijk en algebraïsch onze zo geliefde internet communicatie werkt laat ik de hierboven weergegeven onleesbare tekst gewoon staan//het ging om een diapositievenshow in de bestanden Facebook/clemburr//hieronder volgt een poging tot een verbinding/of je het in het scherm goed doet kom je nooit te weten, heus, het web staat erom bekend het neemt de vliegen bij de neus/

//'altijd welkom' is een zaak voor kamervragen, evenals 'gratis product', er zijn ook mensjes die denken dat ze gratis kunnen wonen/veel van onze immigranten heeft een eigen huis van de familie in het land van herkomst, dikwijls is er ook sprake van grondbezit, dat vormt een struikelblok bij de integratie//



________________________________________________________________________________




symbolisme als stijl beoefenen valt niet mee, dat kan ik jullie wel vertellen//men vindt symbolistische schilders door alle tijden, pas in het Parijs van de vroege 20e eeuw is het woord symbolistisch uitgevonden toen juist Franz Marc in Parijs verbleef, studeerde, zijn keuzes maakte en werkte, als stroming vormde het symbolisme een alternatief voor het strenge kubisme van Picasso en Braque wat natuurlijk niet iedereen kon en ook geen brood op de plank vermocht te brengen//

//Franz Marc is ermee verder gegaan, zeker ook in een reactie op Dada, hij slaagde niet altijd helemaal met zijn ontwerp maar uit zijn werk heb ik begrepen dat ondanks de woelingen der tijden vooral het vrolijk kleurgebruik, meestal dan, een grote rol speelt in het werk, later is mede door zijn deelname hieruit de groep "der Blauen Reiter" voortgevloeid, een kunstenaarsgezelschap geschaard rondom een onregelmatig verschijnend kunsttijdschrift met uiteraard warmvoelende aanhang rondom dat van de, dure, pers rolde in het München van ca. 1910 tot 1914 toen er in september van dat laatste jaar zonder onenigheid van de medewerkende kunstenaars en hun aanhang abrupt een einde kwam aan het initiatief vanwege de oorlog die heel Europa op stelten heeft gezet voor de rest van de eeuw, het is eenvoudig zo gegaan dat Franz de loopgraven van Verdun in moest en daar in 1916 is gestorven, bij de Blauwe Reiter was ook zijdelings betrokken Paul Klee die omdat hij de Zwitserse nationaliteit bezat niet de oorlog in hoefde wat hem zeer heeft verdroten, in die tijd speelde de nationaliteit niet een zo zwaarwegende rol als in de tweede helft van de 20e eeuw tot heden toe, de kunstenaars vergaderd in München kwamen min of meer uit de omringende landen en grensgebieden//